Po trzech latach modernizacji Galeria Bunkier Sztuki udostępniła 8 lutego możliwość zwiedzenia odnowionego pawilonu wystawowego przy placu Szczepańskim 3a. Wydarzenie poprzedziło powrót działalności ekspozycyjnej do głównej siedziby. Towarzyszyło mu odsłonięcie kamiennego odpowiednika rzeźby wybitnej krakowskiej artystki – Jadwigi Maziarskiej. Była to także jedyna okazja na zwiedzenie odnowionego budynku przed jego oficjalnym otwarciem.

Bunkier Sztuki jest jedną z najważniejszych polskich instytucji kultury prezentujących sztukę współczesną, która u swoich początków funkcjonowała w ramach sieci Biur Wystaw Artystycznych, a w 1994 roku uzyskała status galerii miejskiej. W 1965 roku wzniesiono – według projektu Krystyny Tołłoczko-Różyskiej – pawilon wystawowy. Charakterystycznym elementem modernistycznego budynku stała się zaprojektowana przez Stefana Borzęckiego i Antoniego Hajdeckiego fasada wykonana z betonowych odcisków drewnianych szalunków. Uroczyste otwarcie pawilonu nastąpiło 11 września 1965 roku.

W 2024 roku, po trzech latach gruntownego remontu, zmodernizowany budynek galerii zostaje ponownie oddany publiczności. Już z końcem lutego do siedziby powrócą wystawiennictwo, prezentacje dzieł z kolekcji oraz działalność artystyczna, edukacyjna, popularyzatorska i wydawnicza.

Bunkier Sztuki postanowił uhonorować przy okazji tego wydarzenia Jadwigę Maziarską – wybitną artystkę i intrygującą kobietę, swoją „sąsiadkę” z Galerii Krzysztofory na drugim końcu placu Szczepańskiego. Dzieła Maziarskiej wystawiane były na zbiorowych wystawach w Bunkrze Sztuki, np. w 1996 roku na wystawie „Rozpoznanie. Obrazy z lat dziewięćdziesiątych”. Ponadto jej prace pojawiły się na organizowanej przez galerię wystawie „Ciało versus materia”. W kręgu Grupy Krakowskiej, odbywającej się na przełomie kwietnia i maja 2000 roku w Instytucie Polskim w Düsseldorfie. Artystka była również częstym gościem Spotkań Krakowskich.

Dodatkowe informacje na stronie galerii Bunkier Sztuki.

Jadwiga Maziarska (1913–2003) Jedna z najważniejszych postaci polskiej sztuki nowoczesnej, prekursorka malarstwa materii, autorka kolaży, reliefów, aplikacji, form przestrzennych i rzeźb. Związana z przedwojenną awangardą i powojenną II Grupą Krakowską. Artystka uczestniczyła w czterdziestu wystawach Grupy – zarówno w jej siedzibie w Krzysztoforach, jak i poza nimi. Maziarska została członkinią powstałej w 1945 roku krakowskiej Grupy Młodych Plastyków. Artystka brała udział we wszystkich trzech Wystawach Sztuki Nowoczesnej (Kraków 1948/49, Warszawa 1957 i 1959). W 2001 roku Jadwidze Maziarskiej przyznano Nagrodę im. Jana Cybisa.